Comezamos esta primeira xuntanza falando de represión, que é (e será) unha das problemáticas a enfrontar no noso activismo. Partindo dunha guía básica e dun protocolo de actuación que debe ser do coñecemento de todas, fomos plantexando conflitos máis complexos e poñendo en común xeitos de resolver e reverter os mecanismos do Estado na criminalización da loita social e sindical. Unha loita na que, con maior frecuencia da que desexásemos, vémonos na obriga de responder a intimidacións e agresións físicas. Por este motivo, tamén a defensa persoal foi unha das sesións formativas que incluímos, aprendendo un xogo de técnicas básicas que nos darán maior seguridade nos previsibles contextos de violencia que agardan
Os micromachismos, e como afectan á vida militante, foi a materia que serviu para a autocrítica do noso colectivo e para a proposta de vías de mellora. Houbo tamén tempo para a análise máis teórica, cunha palestra titulada “Normativización do idioma galego e a súa incidencia no proceso de normalización” debatemos arredor das diferentes escollas gráficas na historia da nosa lingua e o contraste co avanzo no seu uso en diferentes eidos.
Finalmente, conscientes da importancia da autonomía e da liberación sobre os propios corpos, tanto na xornada do teatro da oprimida, na que abordamos a diversidade sexual, como nunha vivencia coa que pechamos a acampada titulada “Corpo para a vida, corpo para a loita”, reservamos oco para cuestionarmos a mercantilización e as limitacións sociais da relación que establecemos co corpo propio e co das outras.
Desde Adiante, agradecemos ás simpatizantes e colaboradoras que fixeron aportacións ao desenvolvemento desta 1ª Acampada. En tempos nos que o sistema precisa máis ca nunca educarnos en valores compatibles coa súa lóxica insostible, nós traballaremos teimudamente a nosa rebeldía.
Foto: Adiante
