Desde o punto de vista educativo, existen unhas recomendacións para levar este tipo de diagnósticos como ter @ alumn@ perto do profesorado, permitir a mobilidade, traballar moito com reforzo positivo e a motivación como eixo fundamental. Nada moi distinto do que sería recomendable para calquer persoa da súa idade. Si que se advirte en certos casos, unha asunción por parte do nen@ de que é distinto (aínda que todas as persoas o sexamos), feito que ás veces pode levar a que esas crianzas se poñan barreiras a elas mesmas. Son pequen@s e algo parecido a unha 'enfermidade' ronda as súas cabezas. Pero cal é a diferenza entre un trastorno ou unha enfermidade?
Casos reais como que unha profesora de inglés lle diga a unha nai que o seu fillo ten este trastorno e comeza unha viaxe por diagnósticos de mestres, orientadores e psiquiatras ata averiguar se o seu fillo o ten. A. A causa do problema de comportamento que relata a nai xorde a medicación como posible solución por parte da psiquiatra, mentres que outras profisionais aconsellan non facelo... Relatos contraditorios, pouco claros e confusos son cos que ás veces se atopan pais e nais e docentes de apoio.
Quen está capacitado para dagnosticar este tipo de trastorno? Existe un test? É unha enfermidade como a anemia? Na academia Espiral o vindeiro 1 de Novembro ás 10 da mañá, tentaremos responder a esta e outras cuestións desde a aproximación da docencia e a psicoloxía coa psicóloga Diana Santos.
