Foto de Giuliano Maiolini (CC /by-nc/2.0/)

Desde o STEG queremos denunciar que esta orde non garante a igualdade de oportunidades para o alumnado á hora de escoller materias, moi particularmente no caso do alumnado que non queira cursar a materia de relixión, reducíndolle a optatividade respecto ao alumnado que si a curse. Pódese dar tamén, directamente, que o alumnado se vexa forzado a escoller esta materia de relixión se desexa cursar algunhas materias concretas (o que soe ser habitual, por ter o bacharelato un forte carácter de especialización).

A explicación de como pode ser isto posible sen vir enunciado explicitamente así no decreto agóchase detrás de dúas decisións tomadas arbitrariamente desde a Consellaría de Educación. Explicamos brevemente o recollido no Decreto, xa que a redacción do mesmo impide detectar esta situación ata que, como ten acontecido, se elaboran as follas de matrícula do alumnado a partir das instrucións recollidas no decreto:

- O problema está no art. 30, 4 b, onde se explica que o alumando debe cursar entre dúas ou tres materias dunha listaxe de materias que poden ser de 4, 3, 2 ou 1 hora semanal. A suma total de horas semanais entre estas materias debe ser 6. As combinacións posibles son, xa que logo, 4+2, 3+3, 2+2+2 e 3+2+1.Nesta última posibilidade é onde aparece o efecto discriminatorio. A causa da discriminación de facto que denunciamos deriva de que a única materia de 1 hora que se oferta obrigatoriamente por orde da Consellaría é a de Relixión, o que obriga ao alumnado que elixa cursar unha materia de 3 horas e outra de 2 a completar o seu “cupo” de 6 horas collendo Relixión, xa que a administración educativa non garante ao alumnado a oferta doutra materia alternativa de 1 hora semanal.

Vexamos un exemplo na modalidae de Ciencias... Unha alumna que queira escoller Tecnoloxía Industrial (3 horas) e TIC (2 horas), tería que coller obrigatoriamente a materia de Relixión para completar o cupo de 6 horas. A Consellaría non ten feito nada para garantirlle a oferta de unha alternativa á relixión...

Idéntica situación se produce coas demáis modalidades de Bacharelato.

A Xunta ten que explicarlle á sociedade por que ao lexislar sobre materias de libre configuración autonómica a semana pasada – como son Antropoloxía, Robótica ou Literaturas Hispánicas - non lexislou unha materia alternativa á Relixión de idéntico status e carga horaria – de 1 hora semanal e integrada no bloque de materias específicas-, como lle demandou xa o STEG na fase de alegacións ao decreto, meses atrás, o que tería impedido que esta situación se producise.

Para o STEG só existen dúas respostas posibles a esta pregunta: a primeira, “a menos mala”, é a ineptitude á que nos ten afeita esta Consellaría; a segunda, gravísima, é o desprezo absoluto desta administración por un dereito básico garantido en todo o noso ordenamento xurídico: a non discriminación por razón de relixión. De tratarse dunha situación que a Consellaría non contemplou, debe rectificar inmediatamente este erro. De non recoñecer o mesmo, o STEG estuda emprender accións legais que contribúan a mellorar o xa abultado récord de sentenzas condenatorias que ostenta a actual administración educativa.

Para o STEG resulta intolerable a resposta da administración ante a nosa denuncia, na que opta unha vez máis por apelar á tan manida “autonomía dos centros”, xa que, argumenta, estes poden ofertar as materias alternativas que consideren. A falacia deste argumento - ademais do indignante que resulta a interpretación que a Consellaría fai do concepto de “autonomía dos centros”- é que esquece que é obriga da administración velar polo respecto aos dereitos fundamentais do alumnado e que este valor, como non pode ser menos, é superior ao da autonomía dos centros. Ademais,a administración non garante o profesorado necesario para impartir esta materia, como si fai con Relixión O tratamento que Educación fai das materias de libre configuración do centro non garante, de tratarse dun grupo reducido de alumnas ou alumnos que demanden esta materia, que poida impartirse, o que ten un resultado claramente discriminatorio para o alumnado que non é de relixión.