Isabel Aparicio Sánchez cumprira 60 anos o pasado 2 de febreiro. Levaba presa política dende 2007 e xa pasara anteriormente por prisión outros catro anos a partir de 1980. Madrileña, militante histórica do PCE(r) dende a súa fundación en 1975, levaba con innumerables problemas médicos non atendidos dende o seu ingreso en prisión. Aínda na súa última chamada a semana pasada se mostraba positiva pois parece "que lle ían facer algún caso co tema da sinusite crónica, algunha revisión," tras tantos anos de desatención, anulación ou non concesión de visitas a médicos extra-penitenciarios.
Recordamos e denunciamos que Isabel tiña enfermidades de carácter grave que non foran tratadas en ningún momento, nin derivada a hospitais, polo que a súa gravidade estaba a engadirse cada día, ata ocasionar a súa morte o 1 de abril entre os muros do cárcere de Zuera.
Non foi tratada xamais da súa artrose dexenerativa xeral, nin da súa osteoporose, nin dos seus problemas de respiración e sinusite grave e crónica, nin do desprazamento das súas vértebras lumbares, nin da súa hernia de disco. Agora morreu en prisión, esta insuperable comunista, esta militante obreira que deu ata o seu último alento de vida en pro da loita obreira e popular.
Isabel Aparicio Sánchez, semente de liberdade!
Nin esquecemento nin perdón!