Con Avelino, veciño da Barcala, concello da Baña, decae unha das últimas testemuñas da fundación das Mocedades Galeguistas e da súa aposta irreductibelmente galeguista de preguerra. Da súa firmeza proestatutaria, nunha loita irremediábel naquel seu tempo polo recoñecemento da autonomía galega republicana. Da aposta democrática do Partido Galeguista contra o fascismo organizado, e sobre todo, dunha actividade constante e firme a prol da cooperativización agraria no rural galego, converténdose nun dos máis destacados mestres da economía solidaria de dimensión nacional galega, feita e pensada para as nosas Terra e Tempo.

Con todo, con Avelino renace tamén un soño novo. O dunha escola libre, democrática, popular, ao servizo do pobo traballador galego. Con el, inscribiuse nas paredes da nosa historia e da nosa identidade colectiva, como máis unha batalla, un nome, o da “Escola Agrícola da Granxa Barreiros” en Sarria, dende cuxas aulas se desenvolveu unha loita silente, insubmisa, contra a escola gris, segregacionista, da ditadura española. Unha loita das de decote, por deseñar unha educación das fillas e fillos deste País ao servizo da comunidade, do colectivo. Unha escola-fábrica dos soños que lanzou para a historia unha consigna: a necesidade de democratizar e socializar o coñecemento. A necesidade de acompasarmos os ritmos e os camiñares nunha tarefa frondosa e longa, a da construcción comunitaria da nosa identidade e do noso futuro.

Que a terra lle sexa leve ou non depende de todas e todos nós. Da nosa capacidade para realizarmos inevitabelmente aquel seu e noso soño: o da Galiza liberada.

Foto: Adiante